ANSWER:

नृत्य करण्याची खूप वेळ माझ्याशी आवड होती. माझी आई मला सांगते की मी लहान मुला असताना कोणत्या ना कोणत्या स्वरात मला नाचवले होते. मोठे झाल्यावर मी काही गंभीर नृत्य शिकण्याचा प्रयत्न केला आणि भारत नाट्यम आणि कथक दोघांनाही प्रयत्न केल्यावर मी कथकचा गंभीरपणे पाठपुरावा करण्याचा निर्णय घेतला.

तर, मी आता एक वर्षाहून अधिक काळ कथक शिकत आहे. माझे गुरुजी आठवड्यातून दोन वेळा मला कथकच्या पायर्‍या, ताळे आणि अभिनयाबद्दल शिकवतात.

मी शिकण्यास सुरुवात केल्यापासून कथकांची माझी आवड वाढली आहे. माझ्या सत्रानंतर मी स्टेप्स आणि मुद्रा यांच्या तालीम करण्यात वेळ घालवितो आणि स्टेज अँटी टीव्हीवर कामगिरी पाहण्यासही मला आवडते. मी थेट प्रेक्षकांसमोर ऑनस्टेज परफॉर्म करण्याची संधी मिळविण्याची आतुरतेने वाट पाहत आहे.

रंगमंचावर नाचण्याच्या संधीसाठी मला जास्त काळ थांबण्याची गरज नव्हती कारण शिक्षकांनी संध्याकाळी पाचच्या फॉर्मसाठी कथक गटातील नृत्य करण्याचा निर्णय घेतला.

अंतिम संध्याकाळची तयारी तितकीच मजा होती जशी कार्यक्रम स्वतः होते. आम्ही अठरा मुलींचा गट होतो. कथकमध्ये माझ्यासारख्या काहींची काही पार्श्वभूमी होती तर काहीजण पहिल्यांदा या शैलीमध्ये नाचत होते. शिक्षकांनी आमच्याबरोबर वीस दिवसांच्या कालावधीत कठोर परिश्रम केले. त्यांनी कार्यसंघाला प्रोत्साहित केले आणि आम्ही चरणात गडबडल्याने आमच्याशी धीर धरला. अठरा मुलींच्या सोयीनुसार आम्ही सर्व चरण नृत्य होईपर्यंत नृत्याच्या चरणांमध्ये काही वेळा बदल केले गेले कारण ते खूप कठीण होते. आम्ही प्रयत्नांची दखल घेतली नाही आणि पालकांसमोर कामगिरी करण्यास उत्सुक आहोत.