|
Answer» आजीच्या जवळी घड्याळ कसले आहे चमत्कारिक, देई ठेवुनि तें कुठे अजुनि हे नाही कुणा ठाउक; त्याची टिक टिक चालते न कधिही, आहे मुके वाटते, किल्ली देई न त्यास ती कधि, तरी ते सारखे चालते
“अभ्यासास उठीव आज मजला आजी पहाटे तरी,” जेव्हा मी तिज सांगुनी निजतसे रात्री बिछान्यावरी साडेपाचही वाजतात न कुठे तो हाक ये नेमकी “बाळा झांजर जाहले, अरवला तो कोंबडा, उठ की !”
ताईची करण्यास जम्मत, तसे बाबूसवे भांडता जाई संपुनियां सकाळ न मुळी पत्त कधी लागता ! “आली ओटिवरी उन्हे बघ!” म्हणे आजी, “दहा वाजले ! जा जा लौकर !” कानि तो घणघणा घंटाध्वनी आदळे.
|