Ise padh kar diye Gaye prashnon ka Uttar de एकस्याः नद्याः तटे एकः जम्बू-वृक्षः आसीत् । तस्य शाखायाम् एकः वानरः वसति स्म। सः पक्वानि जम्बूफलानि खादति स्म । एकदा एकः मकरः नद्याः तटम् आगतः । वानरः मकरस्य कृते पक्वानि जम्बूफलानि दत्तवान्। सः मकरः कतिचन जम्बूफलानि स्वयं खादितवान् कतिचन भार्यायाः कृते गृहं नीतवान्। तस्य भार्या मकरं प्रति उक्तवती – “अहं जम्बूफलानि न खादिष्यामि। अहं तस्य वानरस्य मधुरं हृदयं भक्षयिष्यामि। " अपरस्मिन् दिने मकरः पुनः तटम् आगतवान्। सः वानरं प्रति अकथयत्- "मित्र! मम भार्या त्वां गृहे निमन्त्रितवती आगच्छ मम पृष्ठे उपविश, अहं त्वां तत्र नयामि।" वानरः पृष्ठम् आरुह्य गतवान्। नदी मध्ये मकरः अकथयन्- "मम भार्या तव हृदयं खादिष्यति।" इदं वचनं श्रुत्वा वानरः चकितः। विचारं कृत्वा अवदत् - "मम हृदयं वृक्षस्य शाखायाम् अस्ति। पूर्व तत्र माम् नयतु तत् स्वीकृत्य आगच्छामि।" यदा मकरः तं तटम् आनीतवान्। चतुरः वानरः वृक्षस्य उपरि आरोहणं कृतवान्। मूर्खः मकर: निराशी भूत्वा स्वगृहं गतवान् । prashn (क) चतुरः वानरः कुत्र वसति स्म ? (ख) मकरः जम्बूफलानि कस्यै दत्तवान् ? (ग) मकरस्य पत्नी किम उक्तवती ? (घ) नदी-मध्ये मकरः किम् अकथयत् ? (ङ) वानरः विचारं कृत्वा किम् अवदत् ?​